خودکشی بر روی پل زندگی!
اینجا کره جنوبی است، کشوری با فرهنگ و آداب خاص و عجیب، کشوری با فناوری‌های پیشرفته و کمپانی‌های معروف و خاص. کشوری که خیلی‌ها با فیلم‌ها و موسیقی‌های خاص مثل کی پاپ آن را می‌شناسند.
یکی از پل‌های معروف کره جنوبی، پلی است که روزانه مردم بسیار زیادی پیاده یا با خودرو از روی آن عبور می‌کنند، پلی که از روی رودخانه هان عبور می‌کند.
پل زندگی
اگر از روی این پل عبور کنید، با نمادهای جالبی روبرو خواهید شد. از جملات انگیزه دهنده نسبت به زندگی روی کناره‌های پل، تصاویر تعدادی از مردم کره، دوربین‌های امنیتی به تعداد زیاد تا تلفن‌هایی که نصب شده است و افرادی با لباس‌های نارنجی رنگ که روزانه روی این پل گشت می‌زنند!
ماجرای این پل چیست؟
هر سال نزدیک به 500 فقره اقدام به خودکشی روی 27 پل رودخانه هان با طول نزدیک 500 کیلومتر (300 مایل) گزارش می‌شود. که حدود ۳۰۰ مورد از آنها مربوط به پل زندگی است. مکانی که خیلی از افراد مسن و حتی جوان زمانی که از زندگی ناامید می‌شوند، از روی این پل خودشان را به پایین پرت می‌کنند.
تمام این نمادها و افرادی که با لباس‌های نارنجی روی این پل قدم می‌زنند، برای جلوگیری از خودکشی مردم در کره جنوبی است. هر زمان که از دوربین‌های امنیتی مشاهده می‌شود که فردی خودش را به داخل آب پرتاب کرده، سریعاً یک تیم امداد و نجات، با قایق به سمت سوژه حرکت می‌کند تا او را نجات دهد و همچنین تعداد افراد زیادی بوده‌اند که در طی صحبت با همین تلفن‌ها، از خودکشی منصرف شده‌اند.
بحران خودکشی در کره جنوبی
یکی از بحران‌های سال‌های اخیر کره جنوبی افزایش چشمگیر خودکشی در این کشور است. جالب است بدانید خودکشی از سال 2007 تا کنون، عامل شماره یک مرگ و میر جوانان در کره جنوبی بوده است.
در دو دهه گذشته، این کشور بالاترین میزان خودکشی را در میان کشورهای توسعه‌یافته داشته است. 24.6 خودکشی به ازای هر 100000 نفر در کره جنوبی در سال 2019، در مقایسه با 14.5 خودکشی در ایالات متحده در سال 2017. داده‌های دولتی نشان می‌دهد که بیش از 13700 نفر در همان سال جان خود را از دست دادند.
آمارهای عجیب خودکشی در کره جنوبی
آمارهای خودکشی در این کشور بسیار عجیب است. کره جنوبی در بین ۳۷ کشور عضو oecd به لحاظ تعداد خودکشی رتبه اول را دارد.
۳۶ نفر در هر روز = ۱ نفر در هر ۴۰ دقیقه
سریال کره‌ای بازی مرکب
سریال بازی مرکب، فیلمی هیجان‌انگیز از ناامیدی در کره جنوبی است. کشوری که ستاره‌های کی‌پاپ و کی‌بیوتی آن در تلویزیون‌ها و بیلبوردها می‌درخشند و کمپانی‌های خاص آن در دنیا زبانزد هستند و درآمد بسیار هنگفتی دارند. اما در فیلم Squid، جلوه دیگری از جامعه کره نمایش داده می‌شود، که واقعیتی از وضعیت مردم این کشور است. در این سریال، افراد بدهکار با بدهکاری‌های زیاد برای شرکت در بازی‌هایی عجیب ثبت‌نام می‌کنند و برای شانس بردن بیش از 38 میلیون دلار که می‌تواند به قیمت جان آنها تمام شود با یکدیگر رقابت می‌کنند.
در واقع فیلم بازی مرکب، منظره‌ای از ناامیدی موجود در کره جنوبی را منعکس می‌کند. این ناامیدی‌های مفرط در حدود ۲۰ سال اخیر منجر به افزایش خودکشی‌ها در این کشور شده است.
علت اصلی بحران خودکشی
هسته اصلی این ناامیدی، که در فیلم بازی مرکب هم مشاهده می‌شود، مشکلات اقتصادی است. شیوع کرونا نیز این وضعیت را تشدید کرده است. کره جنوبی در بین جوانان 20 تا 40 ساله خود مدت‌هاست که به دلیل شکاف طبقاتی اوضاع وخیمی را تجربه می‌کند و خیلی از مردم این کشور را "جهنم چوسون" می‌نامند و آن را به یک پادشاهی جهنمی تشبیه می‌کنند که تنها از طریق مرگ و یا مهاجرت می‌توان از آن فرار کرد.
حتی قبل از شیوع کووید-19 نرخ بیکاری برای جوانان تقریباً سه برابر میانگین کشوری بود. در بحبوحه همه‌گیری در نوامبر 2020، تقریباً 40 درصد از فارغ‌التحصیلان جدید دانشگاه از جستجوی شغل‌های جدید دست کشیدند.
بحران مسکن در منطقه پایتخت، جایی که تقریبا نیمی از جمعیت کره جنوبی در آن زندگی می‌کنند، اوضاع را بدتر کرده است. میانگین قیمت یک آپارتمان در سئول در پنج سال گذشته بر اثر سیاست‌های نادرست دولت فعلی در مورد قوانین وام مسکن و مجازات‌های مالیاتی، دو برابر شده است. چهار سال پیش، برای خرید یک آپارتمان در سئول، 11 سال از درآمد متوسط سالانه خانواده کره جنوبی لازم بود. اکنون، این عدد بیش از 18 سال است.
دلیل افسردگی و خودکشی جوانان کره‌ای
تعداد افرادی که در دهه 20 زندگی خود افسردگی را تجربه می‌کنند در طول پنج سال گذشته تقریباً دو برابر شده است و حدوداً سالانه بیش از ۲ میلیون نفر به افسردگی مبتلا می‌شوند.
یکی از فشارها، ناشی مسائل تحصیلی است. فشار مداوم بر اثر رقابتی بی‌پایان که از مهد کودک شروع می‌شود. به گفته موسسه ملی سیاست جوانان، از هر سه دانش‌آموز دبیرستانی و راهنمایی در سئول، یک نفر به دلیل فشار روانی در مورد آینده و شغل خود به فکر خودکشی می‌افتد.
جای تعجب نیست که کره جنوبی در تربیت ناشادترین کودکان جهان تقریباً در صدر جدول قرار دارد. ساعت حضور دانش‌آموزان در مدرسه بسیار زیاد است؛ حدود ۱۴ ساعت. آنها در رقابت و فشار بسیار سختی برای رسیدن به دانشگاه هستند. چون در کره جنوبی افرادی که نتوانند به دانشگاه راه پیدا کنند و مدرک دانشگاهی داشته باشند، شانس زیادی برای پیدا کردن شغل ندارند.
شرایط مردم پس از جنگ بین دو کره
هنگامی‌که جنگ کره در سال 1953 به پایان رسید، فقر گسترده بود. اما چون همه فقیر بودند، نابرابری کمتر بود. مهمتر از همه، امیدی به آینده وجود داشت - برای مثال، معدنچیان و پرستارانی که در دهه‌های 1960 و 1970 برای کار در معادن زغال سنگ و بیمارستان‌ها به آلمان غربی رفتند، می‌دانستند که فرزندان‌شان در بازگشت به خانه زندگی بهتری خواهند داشت.
در سال‌های پس از جنگ، با بسیج همگانی و سختی‌های فراوانی که مردم کره جنوبی تحمل کردند، این کشور رشد اقتصادی سریع و چشمگیری را تجربه کرد. اما متاسفانه این رشد، به رفاه برای مردم تبدیل نشد! تنها طبقه خاصی از شهروندان از موهبت‌های رشد اقتصادی برخوردار شدند. بحران مسکن بر ثروتمندان تأثیری نمی‌گذارد و اوضاع نابرابری در این کشور بسیار بد است.
سایر مقالات پلاسما را اینجا ببینید.
بدون دیدگاه