این یک داستان واقعی درباره صنعت خودروسازی در کشوری غیر از ایران است. یعنی شوخی و سرکاری نیست! داستان به یک شرکت خودروسازی در یکی از کشورهای در حال توسعه مربوط می‌شود. این تولیدکننده همیشه محصولات بنجل و بی‌کیفیت تولید می‌کرد. شرکتی که سال‌ها مشغول کپی‌برداری ضعیف از خودروهای خارجی بوده است.

مشتری‌ها اعتقاد داشتند محصول این شرکت زشت و درجه چندم است. حتی گفتند خودروی صادراتی شرکت، شبیه یک زیرسیگاری با چهار چرخ  است!

خودروهای این شرکت اصلاً محصولات پیشرفته و پیچیده‌ای نبودند، در حالی که دولت برای موفقیت این خودروسازی هر فرصتی را در اختیارش قرار داده بود. “معافیت‌های مالیاتی، کنترل‌های سخت‌گیرانه برای شرکت‌های خارجی و تعرفه‌های گمرکی سنگین در واردات خودرو” از مجموعه حمایت‌های دولت بود.

برای اینکه خودروساز داخلی بدون هیچ مزاحمتی پیشرفت کند، اما بالاخره این ماجرا به بحث جدی بین مردم کشور تبدیل شد. بسیاری از افراد استدلال می‌کردند که کشورشان باید بی‌خیال ساختن خودرو بشود. منتقدین هم طرفدار آزاد شدن و ورود خودروهای خارجی بودند؛ اما دولت همچنان به حمایت‌های خودش ادامه می‌داد تا خودروساز مورد نظر اصلاح شود و پیشرفت کند.

زمان وقوع اتفاقات سال ۱۹۵۸ میلادی و شرکت مورد نظر، خودروسازی بزرگ تویوتا در کشور ژاپن است. شرکتی که تولید و صادرات آن بیشتر از ۲۵ سال با شکست مواجه شد. تویوتا در بازار حفظ شد و آن‌قدر به رشد خود ادامه داد تا در سال ۲۰۰۸ با سبقت گرفتن از کمپانی‌های بزرگ، جایگاه بزرگ‌ترین خودروساز جهان را به دست آورد. سهام این ابر شرکت در بورس نیویورک، لندن و توکیو معامله می‌شود، در حالی که حدود نیم قرن پیش بسیاری از مردم ژاپن معتقد بودند نباید هیچ شرکت ژاپنی در صنعت خودروسازی وجود داشته باشد.

نظر شما درباره آینده صنعت خودروسازی در ایران چیست؟ در چه صورت موفق خواهد بود؟