چشم و دلهای سیری ناپذیر
بیش از 50 سال پیش کشور کوچک دانمارک، با جمعیت کمتر از 5 میلیون نفر در آن زمان، تصمیمی گرفت که جهان را تغییر داد. نیم قرن پیش، دانمارک اولین کشوری بود که پورن را قانونی اعلام کرد.
اشتباهی جبران نشدنی در پی خیالات خام
سیاستمداران دانمارکی تصور میکردند قانونیسازی پورن ، باعث کاهش جذابیت فیلمهای پورن برای مردم خواهد شد. دو سال بعد، زمانی که وزیر امور خارجه دانمارک، کناد تستراپ، پیشنهاد قانونی کردن هرزهنگاری بصری را نیز مطرح کرد، او نیز همین ایده را در ذهن داشت. به عقیده او، با شکسته شدن تابوها، تقاضا کاهش خواهد یافت. با این حال همه چیز آنطور که او انتظار داشت پیش نرفت.
اینکار به انفجار صنعت پورن در دانمارک انجامید. نه تنها قانونیسازی پورن باعث رواج تولید مطالب بزرگسالان شد، بلکه این قانون، انقلاب جنسی و عشق رایگان را که به طور بیوقفه در حال رخ دادن بود، سرعت بخشید.
حتی خود تستراپ بعداً ابراز پشیمانی کرد و اعتراف کرد که امیدش مبنی بر اینکه مردم دانمارک به طور ناگهانی علاقه خود را نسبت به تماشای تصاویر بیپرده افراد در حال داشتن رابطه جنسی از دست دهند، نابجا بود. با این حال، قانونسازی پورن نه تنها در داخل کشور، بلکه در چشمان جوامع جهانی نیز، تصویر جدیدی از کشور دانمارک را به نمایش گذاشت و راه را برای کشورهای دیگر باز کرد تا قوانین ضد پورن خود را تغییر دهند.
جپسن و رگلسن نوشتند: «پورنوگرافی به بخشی از تاریخ فرهنگی دانمارک تبدیل شد؛ که دانمارک را به خاطر آن شناختند و به سرعت گروهی از مردان را که این علاقه جدید جامعه را درک کرده بودند، ثروتمند و برخی دیگر را بسیار ثروتمند ساخت.» 1
قانون پورن و دیدگاه زنان دانمارکی
یک زن دانمارکی مینویسد: «در 1 ژوئیه 1969 هرزه نگاری تصویری در دانمارک قانونی شد. یکی از سنگینترین استدلالها برای تغییر قانون این بود که زنان به اندازه قبل مورد تجاوز قرار نخواهند گرفت و همه از این استدلال حمایت کردند. پس طبیعتاً باید خوشحال باشیم، زیرا مردانی که دوست دارند به ما تجاوز کنند به جای این کار بیرون میروند و یک مجله پورنو میخرند.
اما نه، این یک دروغ بزرگ است. با قانونی شدن پورنوگرافی، باید زنان را به عنوان شیء در نظر بگیریم. این خشونت علیه زنان است که عده کمی از این ایدئولوژی سود میبرند و زنان به عنوان اشیاء جنسی به نمایش گذاشته میشوند. اما چرا دولت ما با قانون پورن موافقت کرد؟ پورنوگرافی رایگان به معنای سود بیشتر با بازار آزاد در دانمارک است و کسب سرمایه دلیل اصلی این اتفاق بود. این جامعه بر اساس نیازهای سرمایهداران و مردان سازماندهی شده است و اگر زنان به مبارزه علیه هر نوع ستم اقتصادی و ایدئولوژیکی دست بزنند، تهدیدی برای سرمایه و ساختارهای مردانه است.
تجربه یک پورن استار
زنان زیادی از جمله من از خودشان عکس گرفتند و منتشر کردند. من هم یکی از کسانی بودم که معتقد بودم آنقدر آزاد شدهام که هیچ آسیبی به من نمیرسد و کسی نمیتواند از من سوء استفاده کند. من مجبور بودم در مدت کوتاهی پول زیادی جمعآوری کنم و این سادهترین راه بود. درآمد خوبی کسب کردم، اما احساسم چیز دیگری است. من این موضوع را به عنوان یک خشونت علیه خودم احساس کردم، بدنم مانند یک تکه گوشت به نمایش گذاشته شد. به عنوان یک خشونت علیه همه زنان، آنها نیز از صنعت پورنو رنج میبرند. زنان زیادی که به عنوان یک مدل پورنو با آنها صحبت کردم اغلب از خودشان متنفر بودند و اغلب آنها به ناچار این کار را انجام میدادند.
به خاطر اینکه مدل پورنو بودم چه کسی را متهم کنم؟ بله، من این کار را به میل خودم انجام دادم. سایر زنانی که با آنها صحبت کردم نیز با تصمیم خودشان اینکار را انجام داده بودند. من دولت را متهم میکنم که قانونی را وضع کرده است که از یک جامعه مردسالار سرمایهدار با ایدئولوژی "زنان به عنوان اشیاء جنسی"حمایت میکند و نه چیز دیگر. قانونی که به فانتزیهای جنسی مردان جان میبخشد و زنان را به اندازه اشیاء منفعل برای آزار، تحقیر و استفاده کوچک میکند. من دولت را متهم میکنم و به جرات میگویم که این خشونت علیه زنان است؛ زیرا اکنون هر زنی به کمترین قیمت برای همه مردان فروخته میشود. من دولت را به حمایت از صنعت پورنو و در نتیجه سرکوب زنان متهم میکنم. 2
پارادوکس نوردیک در دانمارک
این حقیقت که کشورهایی مانند سوئد، دانمارک و فنلاند که به طور مداوم برابری جنسیتی بالایی را گزارش میکنند، و با این حال شاهد خشونت جنسیتی بالا نیز هستند، توسط محققان به عنوان «پارادوکس نوردیک» شناخته میشود. در اکتبر سال گذشته، موسسه اروپایی برابری جنسیتی ششمین ویرایش شاخص برابری جنسیتی را منتشر کرد، که در آن دانمارک پس از سوئد، دومین کشور از لحاظ برابری جنسیتی در اتحادیه اروپا بود. درمقابل، در سال 2017، طبق گزارش دیگری از این موسسه، این کشور سومین امتیاز خشونت علیه زنان را در اتحادیه اروپا به ثبت رساند.
به گزارش اتری: « نابرابری جنسیتی و سایر نابرابریها، پشت این تصور که مردم در دانمارک، کشوری با شهرتِ "رفاه استثنائی" زندگی میکنند، پنهان میشود.»
در سال 2014، آژانس حقوق اساسی اتحادیه اروپا یک نظرسنجی مهم در مورد خشونت علیه زنان بر اساس نمونهای در 28 کشور عضو اتحادیه اروپا منتشر کرد. طبق این نظرسنجی، زنان دانمارکی بالاترین سطح خشونت فیزیکی، جنسی و روانی را در بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا تجربه کردهاند. همچنین بیشترین شیوع آزار جنسی متعلق به کشور دانمارک بوده است!
کرستین میگوید: «دانمارک هنوز برابری جنسیتی ندارد و جنبش Me too این را فاش کرده است. این مسئله نشان میدهد که زنان در محیط کار از حمایتی برابر با مردان برخوردار نیستند و اولین قدم این است که مشکل را قبول کنید. من فکر میکنم عموم جامعه هنوز این موضوع را قبول نکرده است.» 3
رشد تجاوز و خشونتهای جنسی
مطالعات متعدد نشان میدهد که دانمارک بیشترین شیوع خشونت جنسی را در اروپا دارد. وزارت دادگستری دانمارک تخمین میزند که حدود 5100 زن در سال قربانی تجاوز جنسی میشوند، در حالی که دانشگاه دانمارک جنوبی این رقم را در سال 2017 برابر با 24000 نفر اعلام کرده است.
از 890 مورد تجاوز جنسی که به پلیس گزارش شده، تنها 94 مورد به محکومیت منجر شد! کومی نایدو، دبیر کل عفو بینالملل گفت: «برخلاف تصویری که دانمارک به عنوان سرزمین برابری جنسیتی دارد، واقعیت کاملاً متفاوت است. با سطوح تکاندهنده معافیت از مجازات خشونت جنسی و قوانین قدیمی تجاوز جنسی که مطابق با استانداردهای بینالمللی نیست.»
گویی حتی سیاسیون هم از تجاوز در امان نیستند، بر اساس گزارش رسانهها، بیش از 53 عضو سوسیال دموکرات، حزب سیاسی حاکم در دانمارک، در سال گذشته مورد آزار جنسی قرار گرفته اند. .» 4
این نتیجه و عاقبت کشوری است که آزادی بی حد و مرز را برای مسائل جنسی قائل است و این است عاقبت چشم و دل سیرها!
سایر مقالات پلاسما را اینجا ببینید.