شکل‌گیری کشور ولز
در گروه B جام جهانی 2022 در واقع دو تیم از کشور بریتانیا وجود دارد، انگلیس و ولز. بریتانیا از چهار ایالت تشکیل شده است: انگلستان، ولز، اسکاتلند و ایرلند شمالی. اما مدت‌هاست تنش‌هایی بین انگلیس و سه ایالت دیگر بریتانیا وجود دارد. از جمله مسئله خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا.جالب است بدانید علامت مساوی (=) از ولز آمده است. رابرت رکورد، ریاضیدان ولزی (1512-1558) علامت مساوی (=) را اختراع کرد. او همچنین علائم جمع (+) و منها (-) و جبر را نیز به بریتانیا معرفی کرد.
پس از ایجاد پادشاهی انگلستان در سال 927، اولین ایالتی که از خارج انگلستان به بریتانیا اضافه شد، ولز بود. در اواخر قرن سیزدهم، پادشاه ادوارد اول، ولز را فتح کرد و آن را به عنوان قلمرو انگلستان اعلام کرد. با شروع پادشاهی ادوارد اول، پادشاهان انگلیسی به جانشینان خود لقب "شاهزاده ولز" را دادند تا نشانه کنترل آنها بر قلمرو این کشور باشد. پادشاه کنونی انگلیس هم تا قبل از مرگ ملکه، با نام چارلز، شاهزاده ولز شناخته می‌شد. امروزه، ولز یکی از چهار کشور بریتانیا است که نمایندگانی را برای پارلمان بریتانیا انتخاب می‌کند. در حالی که بخش‌هایی از اداره حکومت داخلی آن به مجلس شورای ملی ولز واگذار شده است.1
هویت ولزی یا انگلیسی؟
هویت ولزی یا انگلیسی، مسئله عجیبی در بین مردم ولز است و انگار ولزی‌ها به هویت وابسته عادت کرده‌اند. طبق نظرسنجی‌های اخیر، تنها حدود یک پنجم افراد پاسخ «ولزی نه بریتانیایی» را انتخاب می‌کنند. در حالی که نیمی از افراد تمایل دارند «ولزی‌تر از بریتانیایی‌ها» یا «به همان‌اندازه ولزی و بریتانیایی» را انتخاب کنند. این هویت وابسته در زبان نیز مشهود است؛ هم در مناطق روستایی و هم در مناطق صنعتی. ولزی‌ها تمایل داشتند که انگلستان و انگلیسی‌ها را پیچیده‌تر و مدرن‌تر از هویت و فرهنگ خود بدانند. برخی از خانواده‌ها به منظور تربیت فرزندان خود به زبان انگلیسی، صحبت با گویش ولزی را در خانه متوقف کردند.
فوتبال و احیای هویت ولز
اما فوتبال بیان قدرتمندی از هویت ولزی بوده است. در دهه 1950 و 1960، فوتبال به عنوان وسیله‌ای برای بیان هویت ملی ولزی ظاهر می‌شد. در سال 1958، ولز برای اولین بار به جام جهانی راه یافت. هرچند انگلیسی‌ها این موفقیت را کوچک شمردند. در سال 1965، در یک بازی مقدماتی جام جهانی مقابل اتحاد جماهیر شوروی، رسانه‌های دولتی از ولز به عنوان «گوشه کوچکی از انگلستان» یاد کردند. اما پس از سال‌ها وابستگی، مشکلات متعدد آنها را در طول سالیان گذشته به سمت کسب استقلال سوق داد. حمایت از استقلال این کشور در سال 2014 از 14 درصد به بالاترین میزان حمایت آن یعنی 46 درصد در آوریل 2021 افزایش یافته است.2
طرفداران آزادی، استدلال می‌کنند که این مسئله به ولز اجازه می‌دهد تا به عنوان یک کشور مستقل شکوفا شود. آنها باور دارند ولز می‌تواند از موفقیت جمهوری ایرلند پس از استقلال این کشور، از بریتانیا استفاده کند. در سال 1922، که ایرلند اعلام استقلال کرد، از نظر مالی شدیداً به بریتانیا وابسته بود. اما در دهه‌های بعد رشد اقتصادی بسیار خوبی پیدا کرد و به ببر سلتیک شهرت یافت.
پس از مرگ ملکه بریتانیا و پادشاهی چارلز، اعتراضات زیادی در ولز علیه پادشاهی انجام گرفت. در اولین سفر شاه چارلز سوم به ولز، تعدادی از مردم برای ابراز مخالفت خود با سلطنت به خیابان‌ها آمده بودند. «سلطنت در اصل اشتباه است» متن یک سری بیلبوردها در سراسر ولز است. بیلبوردهای ضد سلطنتی می‌گویند "ولز به شاهزاده نیاز ندارد".3
فقر و گرانی در کشور ولز
ولز اکنون با 31 درصد، بدترین نرخ فقر کودکان را در بین تمام کشورهای بریتانیا دارد. 45 درصد از خانوارهای ولز هرگز پول کافی برای هیچ چیز دیگری جز وسایل اولیه مانند غذا و مسکن ندارند. 60 درصد از مردم در ولز احساس می‌کنند سلامت آنها تحت تأثیر افزایش هزینه زندگی قرار دارد. که این اتفاق به دلایلی مانند افزایش هزینه‌های گرمایش، هزینه مواد غذایی و هزینه‌های حمل و نقل رخ می‌دهد. خانواده‌های زیادی مجبورند به خیریه‌ها مراجعه کنند. بسیاری از خانواده‌ها حتی توانایی پرداخت قبض گاز و برق خود را ندارند.
ولز دارای قدیمی‌ترین خانه‌ها در میان کشورهای اروپای غربی است که بسیاری از آنها در وضعیت بسیار بدی قرار دارند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که برخی از خانواده‌ها در ولز مجبور هستند بین پرداخت اجاره یا قسط وام مسکن و خرید غذا یکی را انتخاب کنند. از هر سه نفر در ولز یک نفر تحت تاثیر بحران مسکن و بی‌خانمانی قرار می‌گیرد. متاسفانه فقر، تعداد زیادی از دختران و زنان ولزی رو برای تامین هزینه زندگی به تن فروشی وادار کرده. خیابان سوانسی مرکز تجارت جنسی در ولز است، رابطه جنسی در خیابان‌های سوانسی ولز فقط 10 پوند هزینه دارد و ادعا می‌شود که زنان چندین بار در هفته در این خیابان مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرند.
این در حالی است که ضرابخانه سلطنتی در سانتریسانت ولز که متعلق به دربار بریتانیا است، سالانه پنج میلیارد سکه برای 60 کشور تولید می‌کند. علاوه بر سکه، ضرابخانه سلطنتی حدود 4700 مدال طلا، نقره و برنز برای بازی‌های المپیک و پارالمپیک لندن 2012 تولید کرد.4
راگبی و فوتبال ولز
راگبی یا فوتبال؟ ورزش راگبی در دهه 1850 به ولز آمد و تیم ملی راگبی ولز دهه 70 توسط بسیاری به عنوان بهترین تیم تاریخ شناخته شد. این رشته ورزشی همواره پرطرفدارترین رشته ورزشی در ولز بوده است. اما در سال‌های اخیر با رشد خیره‌کننده فوتبال ملی ولز، فوتبال محبوبیت بیشتری نسبت به راگبی پیدا کرد. یازده سال پیش گرت بیل و آرون رمزی، پس از شکست 2-1 از استرالیا در مقابل تماشاگران ولزی از استادیوم شهر کاردیف خارج شدند. این شکست، تیم را در پایین‌ترین رکورد رده‌بندی فیفا در رتبه 117 قرار داد. ولز بین هائیتی، گرانادا، گواتمالا، جزایر فارو و موزامبیک قرار گرفت. اما پس از سال‌ها تلاش و در آستانه شروع جام جهانی 2022، در رتبه 19 فوتبال دنیا قرار دارد.
ولز تنها یک بار در سال 1958 توانست به جام جهانی فوتبال راه پیدا کند و به جمع 8 تیم برتر دنیا بپیوندد. اما اکنون پس از 64 سال، برای دومین بار در این مسابقات حضور پیدا می‌کند. در سال 2016، با ظهور نسل جدید و طلایی فوتبال، شرایط در ولز تغییر یافت. این گلادیاتورهای جدید ولز، آرون رمزی، جو آلن و وین هنسی، تحت رهبری گرت بیل، فوق ستاره سابق رئال مادرید و تاتنهام بودند. این اعجوبه‌ها قلب‌ها و تصورات ملت را در حالی که به نیمه نهایی یورو 2016 صعود کردند، به تسخیر خود درآوردند.5
گری اسپید، الهام‌بخش فوتبال ولز
ریشه‌های این موفقیت فوتبال ولز موارد متعددی است. اما بسیاری به دوران سرمربیگری «گری اسپید» سخت‌کوش به عنوان کاتالیزور سرعت پیشرفت فوتبال ولز اشاره می‌کنند. در چهار سال پس از مرگ نابهنگام او در سال 2011، ولز 109 پله از رتبه 117 به 8 ارتقا یافت. راب پیج، که سرمربیگری تیم کنونی ولز را برعهده دارد، گفت: گری این کار را 12، 13 سال پیش آغاز کرد، و تغییرات حرفه‌ای او که انجام داد، تیم ولز را به اینجا رساند.
