غنا کشور طلا و کاکائو

غنا یکی از دو تولیدکننده برتر کاکائو در جهان است؛ همچنین غرب آفریقا 70 درصد دانه‌های کاکائو را تامین می‌کند. بخش زیادی از این کاکائو به کشورهای اروپایی برای تولید شکلات ارسال می‌شود. صنعت جهانی شکلات بیش از 150 میلیارد دلار ارزش دارد. اما اقتصادهای غرب آفریقا کمتر از 6 میلیارد دلار دریافت می‌کنند. جالب است بدانید که بخش قابل توجهی از شکلات مصرفی در غرب آفریقا از طریق واردات تامین می‌شود. دولت نظامی کشور غنا صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی را برای مدیریت اقتصاد وارد کار کرد. موانع پیش روی شرکت‌های خارجی را کاهش داد و غنا را مجبور کرد به نقش قبلی خود به عنوان صادرکننده مواد خام باز گردد. 

کشور غنا

غنا یکی از 10 تولید کننده برتر طلا در جهان است. صنعت معدن غنا 5 درصد از تولید ناخالص داخلی‌ این کشور را تشکیل می‌دهد و مواد معدنی 37 درصد از کل صادرات را تشکیل می‌دهند. از این میزان، طلا بیش از 90 درصد از کل صادرات مواد معدنی را تشکیل می‌دهد. در سال 2016 امارات بیش از ۲ میلیارد دلار طلا از کشور غنا وارد کرده است؛ این رقم در اسناد کشور غنا کمتر از 1.4 میلیارد دلار ثبت شده است. یعنی بیش از  600  میلیون دلار واردات غیر قانونی طلا از غنا فقط در یک سال صورت گرفته است.

کشور غنا سالانه نزدیک به 3 میلیارد دلار به دلیل فساد از دست می‌دهد. بخش عمده‌ای از آن مربوط به واردات غیر قانونی طلا توسط امارات متحده از این کشور است. ثروت‌های طبیعی غنا یکی دو تا نیست، بامبو در غنا به وفور یافت می‌شود. یک زن غنایی یک شرکت را اداره می‌کند که زنان را استخدام می‌کند تا بامبو را برای صادر کردن به سراسر جهان به دوچرخه تبدیل کنند. بامبو از نظر استحکام کششی قوی‌تر از فولاد دارد و ماده‌ای ارزان‌تر و پایدارتر است.

طلای غنا

شکلات و قهوه غنا

معادن طلای غنا

اولین رئیس‌جمهور غنا

در پرچم ‌این کشور استقلال یافته 4 رنگ به چشم می‌خورد . قرمز نشان‌دهنده کسانی است که برای استقلال جان باخته‌اند. طلایی ثروت معدنی است و رنگ سبز نشان‌دهنده علفزارهای غنی منطقه است. در آخر ستاره سیاه نماد مردم رهایی‌یافته آفریقاست. حس وطن‌پرستی و اتحاد در غنا، تاریخچه طولانی دارد. نکرومه اولین رئيس‌جمهور مردمی غنا نقش فوتبال را برای‌ ایجاد اتحاد میان مردمش و کشورهای آفریقایی به درستی درک کرد. او برای ‌اینکه احساس هویت و عزت را در آفریقایی‌ها احیا کند، به دنبال حضور فوتبال قاره آفریقا در صحنه‌های بین‌المللی بود.

سال 1958 غنا به سرعت به فیفا پیوست. در سال 1966، فیفا محدودیت‌هایی را برای آفریقا و آسیا اعمال کرد و تنها به یک کشور از هر قاره اجازه راه پیدا کردن به جام جهانی را داد. در پاسخ، نکرومه به سرعت جام جهانی را توسط تیم‌های آفریقایی تحریم کرد. نهایتاً، فیفا با توزیع عادلانه سهمیه‌ها در آفریقا و آسیا موافقت کرد. رویای نکرومه سال‌ها بعد برای حضور قدرتمند فوتبال غنا در عرصه‌های بین‌المللی با قهرمانی ‌این کشور در جام جهانی 2009، به ثمر نشست.

نکرومه و فوتبال

نکرومه غنا را «ستاره سیاه آفریقا» می‌دید. او معتقد بود که غنا باید تلاش برای رهایی آفریقا از قید استعمار غرب را رهبری کند و اتحادی از کشورهای مستقل آفریقایی‌ ایجاد کند. اتحادی که مورد احترام جهان باشد. او در تأسیس جنبش غیرمتعهدها نیز اثرگذار بود. نکرومه تلاش کرد تا با صنعتی کردن غنا و حمایت از تولید داخل کشورش را از خام فروشی نجات دهد. همچنین بازار غنا را از تسلط کالاهای انگلیسی آزاد کند. بریتانیا و ‌ایالات متحده از اوایل سال 1961 شروع به توطئه‌چینی برای برکناری او کردند. این اتفاق در سال 1966‌ رخ داد در حالی که نکرومه برای یک سفر دولتی خارج از کشور بود. کودتای مورد حمایت CIA دولت او را سرنگون کرد و یک دولت نظامی را به جای آن برپا کرد. نکرومه نیز، بقیه عمر خودش را در تبعید و در کشور گینه به سر برد.

ایناکی ویلیامز بازیکن تیم ملی غنا

ایناکی ویلیامز یکی از بازیکنان مطرح تیم ملی غنا در جام جهانی 2022 است. او در اسپانیا از پدر و مادری غنایی متولد شد و پس از انجام تنها یک بازی برای تیم ملی اسپانیا، تصمیم گرفت از‌ این پس برای غنا بازی کند. او در مصاحبه‌ای می‌گوید: من 100 درصد برای برافراشتن پرچم غنا سخت تلاش خواهم کرد. بازی برای اسپانیا زیبا بود و من تمام عمرم را در اسپانیا زندگی کردم اما غنا را فراموش نکردم. غنا برای من خاص است زیرا خانواده و پدر و مادرم اینجا هستند، خون من از‌ اینجاست.

ایناکی ویلیامز

صنعت سوئیس وابسته به غنا!

نکته قابل توجه‌ این است که در واردات هر دو ثروت عظیم غنایی‌ها یعنی کاکائو و طلا، پای سوئیس در میان است. سوئیس بزرگ‌ترین مرکز تجارت طلا در جهان و تامین‌کننده عمده طلای سوئیس، امارات متحده است. سوئیس به شدت وابسته به استخراج غیرقانونی طلا در کشور غنا است. از طرفی سوئیس بزرگ‌ترین تولید‌کننده شکلات در جهان نیز هست و بیش از نیمی از واردات دانه کاکائوی ‌این کشور از غناست.

اما صنعت شکلات سوئیس به طور فزاینده‌ای نگران آسیب‌هایی است که استخراج غیرقانونی طلا به زمین‌های کشاورزی وارد کرده است. استخراج غیرقانونی از معادن هم باعث آلوده شدن آب و زمین‌های کشاورزی می‌شود و هم جوامع محلی را برای کسب درآمد بیشتر از کشاورزی منصرف می‌کند. همین مسئله صنعت شکلات سوئیس را که به شدت به مزرعه‌های کاکائوی غنا وابسته است، با صنعت طلای سوئیس که به این معادن تکیه دارند، درگیر می‌کند.

بردگی و تجاوز در پشت پرده دریاچه ولتا

ماهیگیری برای بیش از 3 میلیون نفر در غنا شغل ‌ایجاد می‌کند. ماهیگیری 4.5 درصد به تولید ناخالص داخلی و 12 درصد به تولید ناخالص داخلی کشاورزی کمک می‌کند. بزرگ‌ترین دریاچه مصنوعی جهان، دریاچه ولتا در غنا است که یکی از دریاچه‌های مناسب برای ماهیگیری است. اما‌ این دریاچه پشت پرده تاریکی از بردگی و تجاوز  به کودکان دارد. دریاچه ولتا حدود 20 هزار برده کودک را در خود جای داده است.‌ این کودکان اغلب از سراسر غنا توسط قاچاقچیان نگه‌داری می‌شوند. آنها با وعده‌ی دروغین آموزش یا با مبلغی پول، بچه‌ها را از والدین فقیر خود می‌گیرند.

ماهیگیری در غنا

ثروت غنایی

بردگان در کشور غنا

کودکان به خاطر انگشتان کوچک و چابکشان که می‌توانند تورهای ماهیگیری را باز و ترمیم کنند، با این حساب ماهیگیران ارزشمند هستند. بچه‌ها اغلب مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند و دختران در معرض خطر بزرگ تجاوز جنسی قرار دارند. کودکان پنج ساله مجبورند بدون دستمزد، اغلب با غذای کم یا بدون غذا، در شرایط خطرناک و کثیف تا 18 ساعت در روز کار کنند.

قلعه المینا

یکی از جاذبه‌های تاریخی گردشگری غنا، قلعه المیناست.‌ این مکان در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد که سالانه ده‌ها هزار بازدید کننده را به خود جذب می‌کند. قلعه المینا یکی از غم انگیزترین و وحشیانه‌ترین دوره‌های تاریخ بشریت بود که مرکز تجارت برده در اقیانوس اطلس می‌باشد. ‌این غول 91000 فوت مربعی، برای اولین بار در سال 1482 به عنوان یک شهرک تجاری پرتغالی ساخته شد. این قلعه بیش از سه قرن یکی از اصلی‌ترین انبارهای برده در تجارت برده در اقیانوس اطلس بوده است.

قلعه المینا

تا پایان تجارت برده در سال 1853، چیزی بین 12 تا 15 میلیون آفریقایی به آن سوی اقیانوس اطلس فرستاده شده بودند. بین 1.2 تا 2.4 میلیون نفر در مسیر، در تاریکی زیر عرشه کشتی‌ها جان خود را از دست دادند و اجساد آنها به دریا پرتاب شد. بطوریکه حتی در تاریخ آمده که مسیر حرکت کوسه‌ها در دریای آتلانتیک به مسیر حمل ‌و نقل برده‌های سیاه پوست تغییر پیدا کرده بود. تصور مقیاس ویرانی انسانی که ‌این اعداد نشان می‌دهند تقریباً غیرممکن است! اما المینا یک نام غنایی نیست، پرتغالی است. حالا پس از قرن ها غنا با قدرت استعمارگری که زمانی تمام ثروت ‌این سرزمین را چپاول می‌کرده است، هم گروه شده است، یعنی پرتغال.

در سال 1471، کاوشگران پرتغالی با دهکده‌های ماهیگیری غنی از عاج و طلا در امتداد سواحل اقیانوس اطلس یعنی غنای امروزی مواجه شدند که آن را ساحل طلا نامیدند. چشم‌انداز تجارت در منطقه ساحل طلا به ساخت قلعه سائو خورخه دامینا در سال 1482 کمک کرد، که به قلعه المینا معروف شد. المینا در زبان پرتغالی به معنی معدن می‌باشد.

تشییع جنازه عجیب غنایی‌ها

حالا که صحبت از تعداد زیادی از آفریقایی‌ها شد که در طول ‌این سال‌های برده‌داری فوت کردند، جا دارد به مراسم تشییع جنازه غنایی‌ها هم اشاره کنیم. آن‌ها تابوت را روی کمر و شانه‌های خود تکان می‌دهند و همزمان رقص پیچیده‌ای که شامل چرخش، حرکت پیچیده پا‌ها و حتی تظاهر به انداختن تابوت می‌شود را اجرا می‌کنند تا حال حضار بهتر شود.‌ این نمایش عجیب است، اما خانواده‌های غنا مبلغ زیادی را به ‌این گروه‌ها می‌پردازند که غم تشییع‌کنندگان زدوده و روح عزیزان‌شان شاد شود.

رقص با تابوت

مقالات پلاسما را اینجا ببینید

منابع:

منابع:

استقلالاقتصادپرونده ویژهفرهنگمقالات

فیسبوکXواتس اپتلگراملینک کوتاه

مطالب مرتبط

16 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *