مهاجرت به دانمارک
دانمارک طی 30 سال گذشته شاهد افزایش پیوسته تعداد مهاجران بوده است، به طوری که اکثر مهاجران از کشورهای آفریقایی و آسیایی به این کشور مهاجرت می‌کنند. از سال 2014، بیش از 8 درصد از جمعیت دانمارک را مهاجران تشکیل می‌دهند. طبق آمار در سه ماهه دوم سال 2022، جمعیت مهاجران بدون احتساب فرزندان آنها که متولد دانمارک هستند، 650 هزار نفر بوده است.1 بر اساس داده‌ها دانمارک در سال 2019، مهاجران غیر غربی و فرزندان مهاجران از کشورهای غیر غربی، 8.9 درصد از جمعیت 5.8 میلیونی این کشور را تشکیل می‌دادند.
گزارش‌های سالانه نظرسنجی Expat Insider در سال‌های 2014 تا 2018 نشان می‌دهد دانمارک سخت‌ترین مکان در جهان برای اقامت است و مهاجران از زندگی در این کشور ناراضی هستند. همچنین دانمارک، طبق گزارش شادی جهانی 2019، پس از فنلاند، دومین شهروندان شاد جهان را دارد. اما این خود یک تناقض است و این سوال را ایجاد می‌کند که چرا مهاجران در شادترین کشور جهان ناراضی‌ترین هستند؟
حقیقت متفاوت بهشت لیبرال
دانمارک در نگاه اول ممکن است یکی از مدرن‌ترین کشورهای جهان به نظر برسد. در حالی که، این تصویر، جنبه منفی این کشور را پنهان می‌کند. دانمارک با ساخت یک تصویر عوام‌فریبانه از خود، به ما نشان می‌دهد که چگونه می‌توان حقوق بشر، کرامت و آزادی، یعنی اصول بنیادین جامعه بین‌المللی را، با ساخت مرزهای نژادی «غربی» و «غیر غربی» محدود کرد. CNN در گزارشی نوشت: «دانمارک برای بسیاری از مردم بهشت لیبرال است. اما واقعیت برای مهاجران بسیار متفاوت است!»
فوتبال از تغییر حمایت می‌کند!
در اولین بازی مقدماتی جام جهانی در اروپا در گروه F دانمارک در برابر هلند قرار گرفتند و توانستند با نتیجه 8 بر صفر، یک شروع طوفانی داشته باشند. اما آنچه که از این بازی در رسانه‌ها مورد توجه قرار گرفت 8 گل این تیم نبود؛ بلکه شعار روی پیراهن قرمز رنگ تیم ملی دانمارک قبل از بازی بود که «فوتبال از تغییر حمایت می‌کند».
در واقع این شعار جهت حمایت از وضعیت کارگران مهاجر در قطر بود. فدراسیون فوتبال دانمارک اعلام کرد که این پیراهن‌ها با همکاری عفو بین‌الملل، برای جمع‌آوری کمک‌هایی برای کارگران مهاجر در قطر، امضا و به حراج گذاشته می‌شود. این در حالی است که به روایت آمار، وضعیت مهاجران در کشور دانمارک بسیار بدتر از دیگر کشورهاست!2
شرایط سخت زندگی مسلمانان
مسلمانان از افرادی هستند که تحت سخت‌ترین شرایط در دانمارک زندگی می‌کنند. بعضی از مسئولین دانمارکی آشکارا به دین اسلام توهین می‌کنند. برای مثال در یک منطقه مسلمان‌نشین، عده‌ای از مسئولین دانمارکی قرآن را به سمت یکدیگر پرتاب کرده، آن را پاره می‌کنند و مورد اهانت قرار می‌دهند؛ تعداد زیادی پلیس برای محافظت از آنها ایستادند و اجازه اعتراض به مسلمانان را نمی‌دهند. در پاسخ سوالی که از این افراد می‌شود، آنها می‌گویند: «ما نژاد برتریم و مسلمانان باید مطابق با قوانین ما زندگی کنند. اگر نمی‌خواهند، می‌توانند از این کشور بروند.»
موارد دیگری از این محدودیت‌ها نیز وجود دارد. برای نمونه در مهد کودک‌ها و مدارس، گوشت خوک در بسیاری از اوقات به عنوان غذای اصلی برای کودکان مورد استفاده قرار می‌گیرد. در بسیاری از موارد مسلمانان را هم مجبور به استفاده از این غذا می‌کنند.
پوشیدن برقع یا نقاب در دانمارک جرم است و حداقل ۲۰۰ دلار جریمه دارد. زنان مسلمان به دلیل حجاب‌شان مسخره می‌شوند و به آنها القابی مانند نینجا یا تروریست داده می‌شود. همین امر باعث شده است که بعضی از زنان مسلمان، نتوانند از خانه خود خارج شوند. همچنین افتتاح مدارس جدید برای مسلمانان ممنوع است. رئیس حزب سوسیال دموکرات دانمارک، اعلام کرده است که هدف از این پیشنهاد، تعطیلی تمام مدارس مسلمانان است. معروف‌ترین اقدام ضد اسلام آنها نیز کشیدن کاریکاتوری از پیامبر و چاپ آن در روزنامه‌های دانمارک در سال 2005 است که موجی از اعتراضات و تظاهرات مسلمانان در سراسر جهان را در پی داشت.3
استانداردهای دوگانه برای مهاجران در دانمارک
شواهد نشان می‌دهد که نژادپرستی به صورت سیستماتیک بر کشور دانمارک حاکم است. یک مطالعه در سال 2018 نشان داد که وقتی نوبت به استخدام کارمندان می‌رسد، تبعیض قابل توجهی در فرآیند استخدام وجود دارد. به طوری که افراد با نام‌های دانمارکی، در برابر افراد با نام‌های خاورمیانه‌ای، 52 درصد شانس قبولی بیشتری در مصاحبه شغلی دارند. تعدادی از قوانین ضد مهاجرتی این کشور نیز در سال‌های اخیر به سرفصل‌های بین المللی تبدیل شده است.
در سال 2018 یک پیشنهاد ده ساله از سوی حزب مردمی راست‌گرای دانمارک مبنی بر ممنوعیت پوشش صورت در انظار عمومی به اجرا درآمد و طبق آن زنان مسلمانی را که پوشیه یا نقاب می‌پوشند، مجرم اعلام کرد. مارتین هنریکسن، سیاست‌مدار این حزب، آن را گامی اساسی برای کشور و ارزش‌های آن توصیف کرد.
اما افکار عمومی در دانمارک دو دسته هستند. دانمارکی‌های جوان‌تر و سفیدپوست، تبدیل شدن دانمارک به یک جامعه چند فرهنگی را راحت‌تر می‌پذیرند. به گفته پلیس دانمارک، بسیاری برای تظاهرات اخیر در حمایت از زندگی سیاه پوستان به خیابان‌ها آمدند و بیش از 15000 نفر در کپنهاگ راهپیمایی کردند.4
سخت‌ترین سیاست‌های مهاجرتی
در سال 2017، اینگر استوبرگ، وزیر سابق مهاجرت دانمارک، عکسی از خود را با کیکی در جشن تصویب پنجاهمین قانون سرکوب مهاجرت و مهاجران منتشر کرد. تا سال 2018، دولت او، 100 قانون تصویب کرد که سیاست‌های مهاجرتی دانمارک را به یکی از سخت‌ترین سیاست‌ها در اروپا تبدیل کرد.5 البته انگار این سیاست‌های مهاجرتی فقط مخصوص مردم خاورمیانه و مسلمانان است و تضاد دوگانه آنها در قبال مهاجران اوکراینی آشکار شد. این کشور قانونی را تصویب کرده است که به پناهندگانی که در جنگ اوکراین احساس خطر می‌کنند، اجازه می دهد تا دو سال در این کشور بمانند و قصد دارد تا 1 میلیون نفر را میزبانی کند و حتی به آنها اجازه کار بدهد. با این وجود، دولت دانمارک همچنان بر روی طرح‌هایی برای کاهش پذیرش پناهجویان از کشورهای غیر اتحادیه اروپا کار می‌کند.
سال گذشته، این کشور شروع به لغو مجوزهای اقامت صدها سوری از منطقه دمشق کرد و اعتراضات زیادی در این کشور شکل گرفت. بی‌بی‌سی نیز طی گزارشی در این باره دانمارک را به تبعیض محکوم کرد.6
